Με χαρακτήρα πειραματικό και διεπιστημονικό, που συνδέεται κυριολεκτικά και μεταφορικά με τη ζωή, η Bio-Art είναι μια από τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στη σύγχρονη τέχνη. Χρησιμοποιεί ως μέσο, αλλά και ως θεματική παρεμβατικού σχολιασμού, τη βιοτεχνολογία: Καλλιέργεια ζωντανού ιστού, μορφολογικές τροποποιήσεις, βιο-μηχανολογικές κατασκευές, είναι μερικές από τις πολλές τεχνικές που χρησιμοποιούν οι βιο-καλλιτέχνες σε συνεργασία με βιολόγους. Άλλοι, χρησιμοποιούν τεχνητή ζωή (artificial life, δηλαδή προσομοίωση της συμπεριφοράς της βιολογικής οντότητας με χρήση ειδικών αλγορίθμων στο πρόγραμμα), ή τεχνητή νοημοσύνη, ή και συνδυασμό από βιολογικές και τεχνολογικές οντότητες. 
Το κεντρικό σκεπτικό της έκθεσης «In Vivo - In Vitro», ήταν να επισημανθούν και να παρουσιαστούν σε σχέση διαλόγου μεταξύ τους, συγκεκριμένα έργα από επιλεγμένους καλλιτέχνες, που εμπλέκουν κριτικά την τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία των αρχών του 21ου αιώνα, με τη ζωή. Αυτή η προσέγγιση, έχει ενημερωτικό-εκπαιδευτικό, αλλά και πολιτικό χαρακτήρα με την ευρύτερη έννοια. Τα έργα που επιλέχθηκαν, αποτελούν παρεμβατικό σχόλιο για τη σχέση ανθρώπου και επιστήμης, βιολογικής και τεχνολογικής οντότητας, συστημάτων εξουσίας και ελέγχου τους, στον χρονικό ορίζοντα των αρχών του 21ου αιώνα. 
 
- Critical Art Ensemble, Beatriz da Costa, Σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας μη ειδικευμένο, διεπιστημονικό έργο
- Daniel Lee, Heleln Ferry, Υβρίδιο - Ζώντας το παράδοξο
- Eduardo Kac, Steve Tomasula, Γένεσις
- Sterarc, Προσθετικό κεφάλι - το επιπλέον αυτί (ή ένα αυτί στο βραχίονα)
- Karl Sims, Γενετικές εικόνες
- Eva Sutton, Σκέψεις για τα «Υβρίδια»: πρόσθεση και εφαρμογή
- Susan Alexjander, Μικροκοσμική μουσική: ένα νέο δυναμικό πεδίο
- Polona Tratnik, Η σάρκα του κόσμου
- Joe Davis, Μικρο-Αφροδίτη