Γιατί ένας παλαβός σπρώχνει ανθρώπους κάτω από τις ρόδες του μετρό; Πώς μια υπέροχη κοπέλα μπορεί να ερωτευτεί εμένα και να περιπλέξει την έρευνά μου; Γιατί μπερδεύεται στην ιστορία η Μαφία; Εγώ, ο αστυνόμος Παντοβάνι, ένας μπάτσος του κερατά, με μια παράξενη ομάδα συνεργατών: Γιατί μου αναθέτουν πάντα τη διαλεύκανση των πιο δύσκολων υποθέσεων, όπου τα πτώματα μαζεύονται με το φτυάρι, όπως τα ξερά φύλλα του τραγουδιού;
 
«Τον Φαζαρντί προσπάθησαν αμέτρητες φορές να τον μιμηθούν ανάξια μαθητούδια, χωρίς ποτέ να τον φτάσουν».
Libération
 
«Ο Φαζαρντί, βασιλιάς του αστυνομικού, του νουάρ μυθιστορήματος... Ο Φαζαρντί είναι  σπουδαίος».
Πατρίκ Γκρενβίλ, Le Figaro littéraire
 
«Δεν πρόκειται να ξεφύγετε από τον Φαζαρντί, θα σας αιχμαλωτίσει...»
Ζαν Βοτρέν
 
«Ζωηρός, απολαυστικός, ακέραιος και παθιασμένος».
 Les Inrockuptibles
 
 
Ο Φρεντερίκ Ανρί Φαζαρντί (πραγματικό όνομα Ρολάν Μορό) γεννήθηκε το 1947 στο Παρίσι. Από νεανική ηλικία άσκησε πλείστα όσα χειρωνακτικά επαγγέλματα (πράγμα που δεν τον εμπόδισε να σπουδάσει Φιλοσοφία, Ιστορία και Κοινωνιολογία...) και στρατεύτηκε στην επαναστατική Αριστερά μέσα από τις «Επιτροπές Βιετνάμ» και αργότερα την «Προλεταριακή Αριστερά» και την «Κόκκινη Αλληλοβοήθεια», μετέχοντας, εν τω μεταξύ, ενεργά στην εξέγερση του Μάη του ’68. Ήταν ένας από τους σπάνιους αυτής της γενιάς που παρέμειναν ώς το τέλος πιστοί στη νιότη τους: Δήλωνε ότι ήταν «ο τελευταίος αναρχο-μπολσεβίκος» και ότι προτιμούσε να θυσιαστεί παρά να αρνηθεί τις ιδέες του.
Ο Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί έγραψε πάνω από σαράντα μυθιστορήματα (αστυνομικά, αλλά και ιστορικά), τριακόσια πενήντα διηγήματα, πολιτικά δοκίμια, σενάρια για τον κινηματογράφο κ.λπ. Επίσης, αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες και περιοδικά (υπήρξε για πολλά χρόνια μόνιμος αρθρογράφος της Humanité και του περιοδικού Charlie Hebdo, μεταξύ άλλων).
Πέθανε κι αυτός σχετικά νωρίς (όπως ο Μανσέτ), την Πρωτομαγιά του 2008, στα 60 του χρόνια.
Από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Φονιάδες Μπάτσων, Η θεωρία του 1% και Με κομμένη την ανάσα.