«H Αμερική δεν είναι ούτε ένα όνειρο ούτε μια πραγματικότητα, είναι μια υπερπραγματικότητα. Είναι μια υπερπραγματικότητα διότι είναι μια ουτοπία που από την αρχή βιώθηκε σαν πραγματοποιημένη. Όλα εδώ είναι πραγματικά, πραγματιστικά, και όλα σας κάνουν να τα χάνετε. Ίσως η αλήθεια της Αμερικής να μην μπορεί να εμφανιστεί παρά μόνο σε έναν Ευρωπαίο, εφόσον μόνον αυτός βρίσκει εδώ το τέλειο ομοίωμα, εκείνο της υλικής μεταγραφής όλων των αξιών. Οι Αμερικανοί, αυτοί, δεν έχουν καμία αίσθηση της προσομοίωσης. Αποτελούν την τέλεια σχηματοποίησή της, αλλά όντας οι ίδιοι το υπόδειγμά της, δεν έχουν τη γλώσσα της. Αποτελούν συνεπώς το ιδεώδες υλικό ανάλυσης όλων των δυνατών παραλλαγών του μοντέρνου κόσμου. Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο εξάλλου απ’ όσο υπήρξαν στην εποχή τους οι πρωτόγονες κοινωνίες. Η ίδια μυθική και αναλυτική έξαρση που έστρεφε τα βλέμματά μας προς αυτές τις προϋπάρχουσες κοινωνίες, μας σπρώχνει να κοιτάμε σήμερα προς τη μεριά της Αμερικής, με το ίδιο πάθος και τις ίδιες προκαταλήψεις.»