Πόσο εύκολο είναι να ονομάζεσαι Γιονάταν, Γιούρι, Τάλι, Γκιλ, Σάρα, Ρουθ  και να θέλεις να απαλλαγείς από τα «σιωνιστικά γυαλιά» που –στις πλείστες των περιπτώσεων– σου έχουν φορέσει από την ημέρα που γεννήθηκες στο Ισραήλ; Και ποιο είναι το τίμημα αν τολμήσεις να το κάνεις;
Να μεγαλώνεις σε ένα εθνικιστικό περιβάλλον, να μαθαίνεις αριθμητική στο σχολείο μετρώντας τανκς αντί για μήλα και η μπάλα σου να πέφτει συνέχεια σε πόδια στρατιωτών που φυλάνε κάθε γωνιά στο όνομα της «ασφάλειας». Και τι θα συμβεί αν μια μέρα η συνείδησή σου ξυπνήσει και καταλάβεις το νόημα του σιωνισμού και της κατοχής; Αν μια μέρα σπάσεις  τα τείχη του φόβου, του ρατσισμού, του εθνικισμού που για χρόνια χτίζουν μέσα στο κεφάλι σου; Αν αρνηθείς να υπηρετήσεις στον στρατό για να μη γίνεις συνένοχος στο έγκλημα; Και αν τελικά αποφασίσεις ότι η ελευθερία δεν μπορεί να είναι προνόμιο των λίγων «εκλεκτών» και σταθείς στο πλευρό των καταπιεσμένων;

Αυτοί είναι οι Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος: μία από τις πιο γενναίες και αφοσιωμένες ομάδες που δουλεύουν ενάντια στην κατοχή. Πηγαίνουν εκεί που άλλοι Ισραηλινοί φοβούνται να πάνε, βάζουν τους εαυτούς τους τακτικά σε σωματικό και συναισθηματικό κίνδυνο, και οικοδομούν ένα εντελώς νέο επίπεδο συμμαχιών με τους Παλαιστίνιους που αγωνίζονται για δικαιοσύνη.