Τι ήταν η Πολιτιστική Επανάσταση που αναστάτωσε την Κίνα επί μία δεκαετία και γιατί εξακολουθεί να συγκεντρώνει τα βέλη της αστικής ιδεολογίας; Πώς επαναστατικοποίησε τις σχέσεις παραγωγής και ανέτρεψε την κυριαρχία των «ειδημόνων»; Ποιος ο ρόλος των νέων μορφών οργάνωσης που ανέδειξε και πώς τροποποίησε την παραδοσιακή αντίληψη για τη δικτατορία του προλεταριάτου; Μπορεί η εμπειρία της να συμβάλει στην ανασύνθεση των όρων μιας επαναστατικής απόπειρας σήμερα;
Λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα της Πολιτιστικής Επανάστασης το 1966, δημοσιεύεται ανυπόγραφο το μικρό αυτό κείμενο. Ενώ στην ΕΣΣΔ τα χαρακτηριστικά του κρατικού καπιταλισμού βαθαίνουν, ο Λουί Αλτουσέρ σπεύδει να υποστηρίξει τη μεγάλη εξέγερση των λαϊκών μαζών στην Κίνα ως πνεύμονα αναζωογόνησης της μαρξιστικής θεωρίας και της πολιτικής στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ως το σημάδι εκείνο που μας υπενθυμίζει ότι ο κομμουνισμός είναι το άλλο όνομα της τάσης προς την αυτοδιακυβέρνηση των μαζών.