Οι τέσσερις Διάλογοι, που συγκροτούν το αντικείμενο αυτού του βιβλίου, είναι συζητήσεις του Έλληνα φιλοσόφου με έναν μαθηματικό, έναν ψυχαναλυτή, έναν ποιητή και έναν βιολόγο. Αποτελούν μαρτυρία, όχι μόνο της έντονης ενασχόλησης του Κορνήλιου Καστοριάδη με όλους τους τομείς της γνώσης, αλλά κυρίως της φιλοσοφικής αποφασιστικότητάς του να στοχάζεται οτιδήποτε μπορεί να νοηθεί.
 
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης γεννήθηκε το 1922 στην Κωνσταντινούπολη και την ίδια χρονιά εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στο ΕΚΠΑ. Το 1937 προσχώρησε στην ΟΚΝΕ. Το 1940 συμμετείχε στη συγκρότηση ομάδας, η οποία εναντιώθηκε στο «σωβινιστικό προσανατολισμό» του ΚΚΕ. Το 1943 εντάχθηκε στην τροτσκιστική ομάδα του Άγι Στίνα. Το 1944 δημοσίευσε τα πρώτα κείμενά του στο περιοδικό Αρχείο Κοινωνιολογίας και Ηθικής. Το 1945 έφυγε μαζί με άλλους Έλληνες διανοούμενους, με το πλοίο Ματαρόα, για τον Τάραντα και από εκεί για το Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Έγινε μέλος της τροτσκιστικής Τετάρτης Διεθνούς, καθώς και του Διεθνιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCI). Το 1946 συγκρότησε, μαζί με τον Claude Lefort και ορισμένα άλλα μέλη, μια τάση στο PCI, η οποία αποχώρησε εντέλει από το τροτσκιστικό κόμμα το 1948. Το ίδιο έτος, ο Καστοριάδης και ο Lefort ίδρυσαν την ιστορική πλέον ομάδα Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, η οποία από το 1949 μέχρι το 1965 εξέδιδε το ομώνυμο περιοδικό. Η ομάδα διαλύθηκε με κοινή απόφαση των μελών της, στο τέλος του 1966. Από το 1948 έως το 1970 ο Καστοριάδης εργάστηκε ως οικονομολόγος στον ΟΟΣΑ. Το 1974 άρχισε να ασκεί επαγγελματικά την ψυχανάλυση, δραστηριότητα την οποία συνέχισε έως το τέλος της ζωής του. Το 1979 εξελέγη διευθυντής της Écoles des Hautes Études en Sciences Sociales. Πέθανε στο Παρίσι στις 26 Δεκεμβρίου 1997.