Η Saidiya Hartman έχει παραγάγει τα τελευταία χρόνια ένα ευρύ έργο πολιτισμικής ιστορίας το οποίο επικεντρώνεται στη διερεύνηση– αυτού που η ίδια ονομάζει– μεταθανάτια ζωή της δουλείας στη σύγχρονη βορειοαμερικανική κοινωνία. Εστιάζει στις έννοιες του αρχείου, της άρνησης, της σιωπής, της αλλοπροσαλλότητας, του άσκεπτου και της μαυρότητας, μεταξύ άλλων. Τα τέσσερα κείμενα της παρούσας έκδοσης επιδιώκουν να μιλήσουν από κοινού για τις αρνήσεις και τις περιθωριοποίησεις που παράγουν ο φυλευτικός και ο έμφυλος χαρακτήρας της συγκρότησης της ιστορίας, του αφηγήματος, του πολιτικού και της χειραφέτησης. «Η άγρια ιδέα που ζωντανεύει» αυτά τα κείμενα «είναι πως οι νεαρές μαύρες γυναίκες ήταν ριζοσπαστικές στοχάστριες που ακούραστα φαντάζονταν άλλους τρόπους για να ζουν και ποτέ δεν σταμάτησαν να αναλογίζονται με ποιους τρόπους ο κόσμος θα μπορούσε να υπάρξει αλλιώς».