Την άνοιξη του 1929 στο ελβετικό χωριό Νταβός διεξήχθη ένα φιλοσοφικό συνέδριο που έμελλε να αφήσει το ιδιαίτερο αποτύπωμά του στην ιστορία και την εξέλιξη της φιλοσοφικής σκέψης. Έφερνε αντιμέτωπους δύο κορυφαίους στοχαστές του προηγούμενου αιώνα: τον Ερνστ Κασσίρερ και τον Μάρτιν Χάιντεγκερ. Η αντιπαράθεσή τους αφορούσε εντέλει όχι μόνο δύο διαφορετικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις του έργου του φιλοσόφου του καθαρού Λόγου Ιμμάνουελ Καντ, οι οποίες προκύπτουν από δύο διαφορετικές σχολές σκέψης −τον νεοκαντιανισμό και τη φαινομενολογία, που σύντομα θα αποσυντίθεντο−, αλλά και δύο διαφορετικές προσεγγίσεις της φιλοσοφίας συνολικά.
Η διαμάχη έγινε αισθητή στην εποχή της ως διαμάχη της παλιάς σκέψης με την καινούργια. Αλλά στους οπαδούς του ενός ή του άλλου φιλοσόφου, μπορεί κανείς πάντα να αντιτάξει τα λόγια του Χάιντεγκερ που έκλειναν τη συζήτηση: «Στην ιστορία της φιλοσοφίας το πρώτο βήμα είναι να απελευθερωθεί κανείς από τη διαφορά των θέσεων και των απόψεων».