Στο βιβλίο αυτό ο Pόμβος εμμφανίζεται πιο τρυφερός και λυρικός από κάθε άλλη φορά. Aνεμοπτερίζοντας «πυρπολημένες μέρες» νεότητας, γεμάτες από έρωτα, «σμιξίματα και χωρισμούς» και κόκκινες κηλίδες πάθους να απλώνονται παντού, χρονομετρά με πείσμα τ’ αδιέξοδο ξόδι της φυγής. Mια γραφή καρφί στη βαρήκοη πραγματικότητα, γοητευτική και επικίνδυνη συνάμα. Τα βιβλία του Tέου Pόμβου ανοίγουν μονοπάτι (λιγοεκπρόσωπο μέχρι στιγμής) στα ελληνικά γράμματα τορπιλίζοντας το εφησυχασμένο παρόν μας. Ένα ερωτικό μυθιστόρημα με φόντο τις καταλήψεις του γερμανικού 1968.