Τι κοινό έχουν η εφεύρεση της ιατρικής αναισθησίας στα μέσα του 19ου αιώνα, η χρήση κοκαΐνης από τους Ναζί και η ανάπτυξη του Prozac; Είναι όλα προϊόντα της ίδιας λογικής που καθορίζει την σύγχρονη εποχή: την εποχή της αναισθησίας. Ο Laurent de Sutter δείχνει πως μεγάλες πτυχές των ζωών μας χαρακτηρίζονται από την διαχείριση των αισθημάτων μας μέσω των φαρμάκων από την καθημερινή χρήση υπνωτικών χαπιών μέχρι και σκληρών ναρκωτικών. Στην εποχή μας, το να είσαι υποκείμενο δεν σημαίνει απλώς να υπόκεισαι σε δυνάμεις που αποφασίζουν για τις ζωές μας: σημαίνει ότι τα ίδια μας τα αισθήματα έχουν ανατεθεί σε εξωτερική, χημική διέγερση. Κι όμως, δεν κατανοούμε γιατί τα φάρμακα που παίρνουμε αδυνατούν να μας απελευθερώσουν από την κόπωση, την κατάθλιψη και την απουσία επιθυμίας που πλέον χαρακτηρίζει την ψυχοπολιτική μας κατάσταση. Έχουμε ξεχάσει το νόημα της διέγερσης. Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ναρκωτική διέγερση στην οποία έχουμε καταλήξει να βασιζόμαστε και να βρούμε ένα τρόπο να επιστρέφουμε στην συλλογική διέγερση, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο του ναρκοκαπιταλισμού.