Η Μαντλέν θύμα της αδιαφορίας του Λεπρέ προσπαθεί να τον κάνει θύμα της με την δική της αδιαφορία και αποτυγχάνει. Η ήττα της οφείλεται σε μια συγκυρία, στη διαστροφή του Λεπρέ. Χρειάζονται πολλές σελίδες για να φθάσουμε ως αυτό το σημείο της αφηγήσεως, χωρίς να έχει υπάρξει καμιά κορύφωση στον έρωτα της Μαντλέν ή στην εσωτερική αδυναμία του Λεπρέ να ανταποκριθεί σε έναν πολύτιμο γι' άλλους έρωτα που του προσφέρουν. Και όταν έρθει η ώρα να πέσει η αυλαία, η ηρωίδα του Προυστ έχει ξεφουσκώσει σαν το οποιοδήποτε ανάξιο θηλυκό. Ξαναπαντρεύεται όχι για να ξεχάσει τον Λεπρέ, μα γιατί της ήταν βαρύ να είναι χήρα. Και ο Λεπρέ θα της χρειαζόταν σχεδόν για τον ίδιο λόγο. Γυναικείες χυδαιότητες.

Τελικά αυτό που μένει είναι το εκλεκτό παιχνίδι του θηλυκού και αυτό μας φτάνει, μια και ο λόγος του Προυστ δεν στρατεύεται ούτε καν στις ανάγκες του ίδιου του κειμένου του.