Είναι γνωστή η σχέση του Μπέκετ με τη ζωγραφική και έχει επαρκώς σχολιασθεί από τους μελετητές του. Με αφορμή τις παράλληλες εκθέσεις των δύο Ολλανδών ζωγράφων Μπραμ και Γκερ βαν Βέλντε, ο Μπέκετ γράφει τα κείμενα του βιβλίου αυτού, ανοίγοντας μια συζήτηση για τη μοντέρνα τέχνη, πάντοτε επίκαιρη και καίρια, αναδεικνύοντας τη στενή σχέση ζωγραφικής και λογοτεχνίας.
 
Ο Samuel Barclay Beckett, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1906 στο Δουβλίνο. Σπούδασε αγγλική, γαλλική και ιταλική φιλολογία στο Trinity College του Δουβλίνου. Το 1929 εξέδωσε το πρώτο του έργο, ένα κριτικό δοκίμιο, με τίτλο Dante... Bruno. Vico… Joyce. Αφού δίδαξε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Campbell College, στο Μπέλφαστ, διορίστηκε καθηγητής αγγλικών στην École Normale Supérieure στο Παρίσι και, στη συνέχεια, δίδαξε για ένα χρόνο στο Trinity College. Έχοντας ταξιδέψει πολύ στην Ευρώπη, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι το 1938 και αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Mετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μπέκετ έγραφε αποκλειστικά στη γαλλική γλώσσα. Εκτός από θεατρικά έργα, τα οποία τον ανέδειξαν σε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του θεάτρου του παραλόγου, έγραψε επίσης μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιητικές συλλογές, θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καθώς και ένα κινηματογραφικό σενάριο. Το 1969 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε το 1989 στο Παρίσι.