«Ήταν το βράδυ της 31ης Ιουλίου, γεμάτο αστέρια […] πεφταστέρια που μας καλούν να κάνουμε ευχές! Φυσικά την ευχή: να πέσει ο φασισμός. Το στερέωμα προκήρυσσε το τέλος της τυραννίας.»
 
Ο Τζουζέπε Πάρντο Ρόκες (1875–1944) ήταν ο Παρνάς – ο ηγέτης της εβραϊκής κοινότητας της Πίζας. Υπήρξε επιφανής και αξιοσέβαστος πολίτης που διετέλεσε αντιδήμαρχος της Πίζας υπηρετώντας αδιακρίτως όλους τους συμπολίτες του. Το βιβλίο ανασυνθέτει τα γεγονότα που οδήγησαν τον Πάρντο και τους φιλοξενούμενούς του στο να παραμείνουν στο σπίτι της οδού Σαντ Αντρέα, αντί να αναζητήσουν καταφύγιο από τους ναζί. Η… ασθένεια του Πάρντο τον οδήγησε στην αναμέτρηση, όχι μόνο με τους διώκτες του, αλλά και με τις φοβίες του και, εντέλει, με την ίδια την υποκειμενική του αλήθεια.
 
Ο Παρνάς θέτει το ερώτημα της σχέσης της ψυχικής ασθένειας με την ανθρώπινη πνευματικότητα και τη συλλογική παραφροσύνη μέσα από μία πολυεπίπεδη και συναρπαστική αφήγηση που μας ταξιδεύει από την Πίζα του Μεσαίωνα μέχρι την άνοδο του φασισμού, το Ολοκαύτωμα και πέρα από αυτό…