Ο τόμος που κρατάτε στα χέρια σας αποτελείται από εννιά πρωτότυπα κείμενα που αφορούν ορισμένες από τις πτυχές του έργου και της ζωής του Λεωνίδα Χρηστάκη (1928-2009), καθώς και από ένα ήδη δημοσιευμένο κείμενο που εμπεριέχεται εν προκειμένω ως επίμετρο. Τα εννιά κείμενα καταπιάνονται με τον Χρηστάκη ως πολιτικό υποκείμενο, ως πατέρα, ως ζωγράφο και γκαλερίστα, ως ποιητή, ως πρωτεργάτη της γραφιστικής, ως εισαγωγέα του underground στην Ελλάδα, ως εκδότη, ως δημοσιογράφο, καθώς και ως συντελεστή στη γέννηση των πολιτικών Εξαρχείων. Τα κείμενα αυτά δεν εξαντλούν το σύνολο των πλευρών ή του έργου του. […] Ο Χρηστάκης μοιάζει να παίζει με τις ποικίλες ταυτότητές του, να τις αναποδογυρίζει και συνεχώς να τις αποδομεί/ανασυνθέτει, όπως οι πολυφωνικοί, καρναβαλικοί χαρακτήρες της ανάλυσης του Μιχαήλ Μπαχτίν. Πώς αλλιώς μπορεί άραγε να ερμηνευτεί η περίπτωση μιας τόσο πολύχρωμης προσωπικότητας, η οποία αρνείται να υπαχθεί σε οποιαδήποτε προκατασκευασμένη κατηγορία των γραμμάτων και των τεχνών, προτιμώντας τον γλαφυρό αυτοπροσδιορισμό «Ακτήμων Καλλιεργητής»; […] Η λέξη-κλειδί είναι μάλλον η «περιέργεια», καθώς ο Χρηστάκης μοιάζει να μην εμβαθύνει ποτέ σε τίποτα, προτιμώντας απλώς να παίζει με ό,τι του φαίνεται ενδιαφέρον, είτε ως συγγραφέας 70 βιβλίων που ο ίδιος δεν θεωρούσε πλήρη, είτε ως πατέρας, είτε ως αρχηγός μικρο-ομάδων που έστηνε στα λεγόμενα «γραφειόσπιτά» του και τις οποίες διέλυε, πιθανώς λόγω της αντίφασης που ένιωθε απέναντι στην εξουσία που αποκτούσε από την αναγνώρισή του στον χώρο των Εξαρχείων. […] Το βασικό ζήτημα που τίθεται εν προκειμένω –ως ανοιχτό ερώτημα– είναι το πώς προκύπτουν τελικά τέτοιες ξεχωριστές ατομικές περιπτώσεις στη χώρα μας και το αν έχουμε απολέσει ως κοινωνικός σχηματισμός τη δυνατότητα να παράγουμε τέτοιους περίεργους και τόσο απαραίτητους ανθρώπους.