OΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ όταν συναντούν τον Πήτερ Παν αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του το μικρό παιδί που υπήρξαν κάποτε και που έχουν την τάση να το ξεχνούν... Γιατί πίσω απ’ αυτό το χαρούμενο, αθώο κι άκαρδο πρόσωπο κρύβεται ένα θλιμμένο παιδί, όπως το αποκαλύπτει με εξαιρετικό τρόπο η Καθλήν Κέλλυ-Λαινέ.
Εξερευνώντας το μύθο αυτού του μικρού αγοριού που αρνείται να μεγαλώσει, η ψυχαναλύτρια-συγγραφέας παραπέμπει στη δική της παιδική ηλικία και τη φυγή από την Ουγγαρία, με τον Εβραίο τυπογράφο πατέρα που πήγε στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και κυνηγήθηκε από το σταλινικό καθεστώς. Παραπέμπει επίσης σε όλες εκείνες τις ιστορίες για θλιμμένα παιδιά που της διηγούνται οι ασθενείς της, και που βλέπουμε σταδιακά να ξεμπλέκει το κουβάρι τους, αλλά παραπέμπει ταυτόχρονα και στον δημιουργό του Πήτερ Παν, τον James Matthew Barrie, η ζωή του οποίου υπήρξε πραγματικό μυθιστόρημα, με τις παράδοξες σχέσεις που είχε με την ίδια του την οικογένεια και τα παιδιά που τον ενέπνευσαν.
Τρεις ιστορίες (το παραμύθι του Πήτερ Παν, η βιογραφία του Τζ. M. Μπάρρι και η αυτοβιογραφική διήγηση της παιδικής ηλικίας της συγγραφέως) μπλέκονται η μια με την άλλη σε μια συγκινητική αφήγηση, η οποία μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα το κομμάτι εκείνο της παιδικής ηλικίας που ο καθένας φυλάει μέσα του, όπως βοηθάει και τους γονείς να μάθουν να μιλούν στα παιδιά για την ανάγκη να μεγαλώσουν... και να αγαπήσουν.
 
“Ένα βιβλίο συγκινητικό, απλό, θλιμμένο και φωτεινό, σαν όμορφη φθινοπωρινή μέρα. Η Κέλλυ-Λαινέ χρησιμοποιεί την ψυχανάλυση όπως πρέπει να τη χρησιμοποιεί κανείς και με τον τρόπο που οι ποιητές του χθες έφτιαχναν στίχους προκειμένου να ανακαλύψουν τα μυστικά της ψυχής και τα μυστήρια της καρδιάς”. –F. Renaert, Le Nouvel Observateur
 
 
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
 
Η KAΘΛΗΝ ΚΕΛΛΥ-ΛΑΙΝÉ είναι ψυχαναλύτρια και εργάζεται στο Παρίσι. Είναι μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού (Société Psychanalytique de Paris – SPP), της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (International Psychoanalytic Association – IPA ) και της Εταιρείας Sandor Ferenczi. Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη, αλλά σε μικρή ηλικία μετανάστευσε με την οικογένειά της στον Καναδά και μεγάλωσε στο Τορόντο, όπου σπούδασε κοινωνιολογία. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Bishop’s του Κεμπέκ και στη συνέχεια αποφάσισε να επιστρέψει στην Ευρώπη. Προτού εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι, εργάστηκε ως ερευνήτρια στη Γενεύη, όπου ανακάλυψε την ψυχανάλυση. Εκπαιδεύτηκε ως αναλύτρια στο Παρίσι, στην Ψυχαναλυτική Εταιρεία του Παρισιού, στην οποία και συμμετέχει ενεργά. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού Revue Française de Psychanalyse επί αρκετά χρόνια.
Το 1992 εξέδωσε στα γαλλικά το βιβλίο Πήτερ Παν ή Tό θλιμμένο παιδί, το οποίο έχει κάνει πολλές εκδόσεις και έχει μεταφραστεί επίσης στα αγγλικά και τα ουγγρικά.
Το ενδιαφέρον της για τη «χαμένη παιδικότητα», την απώλεια της μητρικής γλώσσας και τα αποτελέσματα των ιστορικών γεγονότων στην ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και τις συνεπακόλουθες δυσκολίες στο «μεγάλωμα», την οδήγησε να συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και να οργανώσει διεθνές συμπόσιο με θέμα Μια μητέρα, μια γη, μια γλώσσα στην UNESCO το 2001.
Ανέλαβε επίσης τη συγγραφή μιας βιογραφίας για τη μεγάλη ψυχαναλύτρια της παιδικής ηλικίας Françoise Dolto. Έχει γράψει, μαζί με την Dominique Rousset, το βιβλίο Petits contes cruels sur la mondialisation ( 2001).