Το βιβλίο συνιστά τον καρπό μιας έρευνας που διεξήχθη στην περιοχή του Maré –ένα σύμπλεγμα από δεκαεπτά φαβέλες-κοινότητες στη βόρεια ζώνη του Ρίο ντε Τζανέιρο– κατά την περίοδο 2017–18. Εκκινώντας από την εμπλοκή του επισιτιστικού ζητήματος στη συγκρότηση των καθημερινών χωροχρόνων της βραζιλιάνικης αστικής περιφέρειας επιχειρεί να αναδείξει µία σειρά από κρίσιμα ζητήματα που δεν αφορούν, εν τούτοις, αποκλειστικά την πόλη του Ρίο και εκτείνονται, εν τέλει, πολύ πέραν του επισιτιστικού τοπίου. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε, λοιπόν, να ιδωθεί ως ένας ιδιότυπος «φακός» µμέσα από τον οποίο μπορούμε να αναγνώσουμε ευρύτερα ζητήματα που αφορούν σήμερα την άτυπη αστικοποίηση και την παραγωγή ολοένα και πιο περιθωριοποιημένων ζωών, πάνω στις οποίες συγκροτείται µε όρους επείγοντος ένα αντικείμενο κρατικής διαχείρισης και δημόσιας ασφάλειας. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από αυτόν τον ειδικό «φακό» μπορούμε να παρατηρήσουμε το πώς το επισιτιστικό ζήτημα συνδέεται µε τις πολιτικές της δημόσιας ασφάλειας και πώς διαπλέκεται µε τις επιχειρήσεις ειρήνευσης που διεξάγονται εδώ και πάνω από µία δεκαετία στις φαβέλες του Ρίο.
Η παρατήρηση µμέσα από έναν τέτοιο «φακό» µας επιτρέπει, επιπλέον, να κοιτάξουμε και πέρα από τους κυρίαρχους λόγους και τις κρατικές (θανατο)πολιτικές. Μας επιτρέπει, για παράδειγμα, να δούμε το ζήτημα της τροφής όχι απλώς µε όρους διατροφικής (αν)ασφάλειας αλλά µε όρους διατροφικής κυριαρχίας· να κατανοήσουμε τη σημασία των τοπικών δομών παραγωγής και των δικτύων αλληλεγγύης· να ανανοηµατοδοτήσουµε µε ριζοσπαστικούς όρους τη σχέση πόλης-υπαίθρου· να διερωτηθούμε πάνω στις ίδιες τις µεθόδους µε τις οποίες ερευνούμε, αντλώντας από την επιτόπια εμπειρία μιας έρευνας δράσης (action research)· και να πάρουμε, εν τέλει, μια γεύση από το πώς οι πλεονάζοντες πληθυσμοί αυτού του κόσμου οργανώνουν τις αντιστάσεις τους, αποτυπώνοντας σε αυτές τα ίχνη μιας χειραφετητικής υπόσχεσης για το αύριο.