ENΑ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ, στο Άππεντσελ.
Μια ατμόσφαιρα ειδυλλίου και αιχμαλωσίας. Έρχεται μια «καινούργια», με μάτια αυστηρά και μαλλιά ολόισια σαν λεπίδια· τέλεια, σαν να έχει γνωρίσει ήδη τα πάντα στη ζωή. Γοητευμένη από αυτή τη μορφή, η αφηγήτρια ανακαλύπτει το εύθραυστο όριο ανάμεσα στην τελειότητα και στην τρέλα.
Με φόντο τη μεταπολεμική Ελβετία, το απόκοσμα όμορφο μυθιστόρημα της Φλερ Γιέγκυ ξεκινάει απλά και μάλλον αθώα : «Στα δεκατέσσερά μου χρόνια, ήμουν εσωτερική σ’ ένα οικοτροφείο στο Άππεντσελ». Ωστόσο δεν υπάρχει τίποτα αληθινά απλό η αθώο εδώ. Με την παρορμητικότητα μιας αδίστακτης νεαρής Εύας, η αφηγήτρια περιγράφει τη ζωή της ως αιχμάλωτης του σχολείου και τις προσπάθειές της να κερδίσει την αγάπη της φαινομενικά τέλειας νεοφερμένης μαθήτριας, της Φρεντερίκ. Καθώς μελετάει το σχέδιό της, και παράλληλα τη φύση του αυτοέλεγχου και της τρέλας, το μυθιστόρημα φορτίζεται με μία αόριστα απειλητική ενέργεια.
 
Μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες, το βιβλίο I beati anni del castigo, όπως είναι ο ιταλικός του τίτλος, κέρδισε το Βραβείο Bagutta 1990 και το Ειδικό Βραβείο Rapallo 1990.