Το παρόν βιβλίο είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Προυντόν και μάλιστα εκείνο που τον έκανε διάσημο παγκοσμίως. Η θεωρία του περί ιδιοκτησίας είναι ουσιαστικά ίδια με την θεωρία περί κεφαλαίου του Μαρξ και των περισσότερων μεταγενέστερων σοσιαλιστών. Η ιδιοκτησία και το κεφάλαιο ορίζονται και αντιμετωπίζονται από τον Προυντόν ως η εξουσία εκμετάλλευσης της εργασίας των άλλων, η απαίτηση επί των καρπών της εργασίας χωρίς να δίδεται ως αντάλλαγμα κάτι ισοδύναμο. Γράφει: «Το δικαίωμα ιδιοκτησίας ήταν η αρχή του κακού επί της γης, ο πρώτος κρίκος της μακριάς αλυσίδας που το ανθρώπινο γένος σέρνει από την γέννηση του το ψέμα των παραγραφών είναι η ολέθρια γοητεία που ρίχτηκε στα πνεύματα, η θανατηφόρα λέξη που εμφυτεύθηκε στις συνειδήσεις για να σταματήσουν την πρόοδο του ανθρώπου προς την αλήθεια και να διατηρήσουν την ειδωλολατρία του σφάλματος... Η ατομική κατοχή είναι προϋπόθεση της κοινωνικής ζωής – πέντε χιλιάδες χρόνια ιδιοκτησίας το αποδείχνουν: η ιδιοκτησία είναι η αυτοκτονία της κοινωνίας. Η κατοχή είναι μέσα στο δίκαιο. Η ιδιοκτησία είναι ενάντια στο δίκαιο. Καταργείστε την ιδιοκτησία, διατηρώντας την κατοχή. Και με τούτη μόνο την τροποποίηση μες στην αρχή, θ' αλλάξετε τα πάντα μες στους νόμους, την διακυβέρνηση, την οικονομία, τους θεσμούς: διώχνετε το κακό από την γη».