Στην Εισαγωγή αυτού του βιβλίου υπογραμμίζω τους λόγους που επιστρέφω στο θέμα του κυνηγιού των μαγισσών: Αναφέρω μεταξύ άλλων την ανάγκη να αναλυθούν περαιτέρω ορισμένες όψεις της καταδίωξης αυτής, τη συνέχεια που παρουσιάζει με τη σημερινή παγκόσμια έξαρση της βίας κατά των γυναικών, καθώς και την επιστροφή του κυνηγιού των μαγισσών ως τέτοιο σε πολλά μέρη του κόσμου. Εδώ θα ήθελα να τονίσω έναν ακόμη λόγο, που απηχεί και την εμπειρία χιλιάδων ανθρώπων, ελλήνων πολιτών και μεταναστών στην Ελλάδα, την εμπειρία των πολλαπλών κοινωνικών και πολιτικών εκστρατειών Κεφαλαίου και Κράτους, που χέρι-χέρι επιτίθενται σε πληθυσμούς και ομάδες επιλεγμένες ειδικά για να γίνουν θύματα σφοδρότατων μορφών εκμετάλλευσης.
Εκατομμύρια άνθρωποι, από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ασία, εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να δραπετεύσουν από τις βόμβες, τα τάγματα θανάτου, τη μαζική φτώχεια. Όπως έγραψα στο "Ο Κάλιμπαν και η μάγισσα", ο καπιταλισμός ξεκινά με τη μαστίγωση των ζητιάνων, την υποδούλωση εκατομμυρίων Αφρικανών και το κάψιμο των μαγισσών. Σήμερα χτίζονται και τείχη για να κλείνονται απ' έξω οι εξαθλιωμένοι, οι θάλασσες μετατρέπονται σε μαζικούς τάφους για όσους αναζητούν μια καλύτερη ζωή, εκατομμύρια άνθρωποι χτυπούν και ξαναχτυπούν την πόρτα εκείνων που είναι υπεύθυνοι για τον κατατρεγμό τους. Όλ' αυτά θα έπρεπε να μας πείθουν ότι χρειάζεται μια ριζική αλλαγή. Θα έπρεπε να αποδεικνύουν ότι το κυνήγι των μαγισσών, στις ποικίλες μορφές του, αποτελεί προϋπόθεση της καπιταλιστικής παραγωγής, ως μηχανισμός διαίρεσης, αντιπερισπασμού, τρομοκράτησης και απαλλοτρίωσης.