Όταν ο συγγραφέας Ντίνος Υφαντής, με το ψευδώνυμο Άγης Ιεροφάντης, έδωσε σ’ έναν εκδοτικό οίκο μια περίληψη του μυθιστορήματός του, δεν φαντάστηκε πως θα έμπαινε σε περιπέτειες με απρόσμενες καταστάσεις: πραγματικές, φα­νταστικές, διανοητικές, ερωτικές. Και ότι θα βρισκόταν μπροστά σε πιέσεις: όχι για να γράψει το βιβλίο του, αλλά για να μην το γράψει και στη θέση του να γράψει ένα άλλο, στον αντίποδα αυτού που πίστευε και σκόπευε...
Στην αρχή η αγωνία του ήταν μήπως και δεν προλάβει να το γράψει από πρόβλημα που ενέσκηψε στην υγεία του, που δεν του άφηνε περιθώρια να ζήσει πέρα από κάποιους μήνες, συγχύζοντας αυτή το μυαλό του. Τόσο που να νομίζει ή να φαντάζεται πως βλέπει (όχι μόνο στον ύπνο του) τον Διάβολο! Αν ωστόσο μπορούσε να γράψει αυτό το «άλλο» βιβλίο (υπηρετώντας έναν επίγειο «Θεό»), θα γινόταν καλά και διάσημος σ’ όλο τον κόσμο. Τι ήταν όμως αυτό το «άλλο» βιβλίο; Ποιον θα ωφελούσε, ποιους θα ζημίωνε; Θα πουλήσει ο Ιεροφάντης την ψυχή του ή θα αρνηθεί να το γράψει και θα πεθάνει;
Τώρα, αν αυτό το μυθιστόρημα σας θυμίσει κάπως τον Φάουστ του Γκαίτε, δεν πειράζει. Άλλος ο Φάουστ και ο Διάβολος του Γκαίτε και άλλος του παρόντος βιβλίου...