Τι πολιτικό νόημα μπορεί να προσλάβει ο θεωρητικός στοχασμός γύρω από την έννοια του πολιτικού σε περιστάσεις σοβούσας και σχεδόν κανονικοποιημένης κρίσης; Θα μπορούσε η σύγχρονη πολιτική θεωρία να συνδράμει στην αναδιάταξη κεντρικών αξόνων των πολιτικών θεσμών και της πολιτικής πράξης στην τροχιά της συλλογικής ανανέωσης, της ισότητας, της διάσωσης της ζωής στον πλανήτη, της ενισχυμένης δημοκρατίας;
Το παρόν δοκίμιο εκκινεί από την αναγνώριση της αξίας που φέρει ο κριτικός συλλογισμός όταν ελέγχει το καθεστώς και οραματίζεται άλλες δυνατότητες σε κρίσιμους καιρούς, τότε που τα κρατούντα πολιτικά και κοινωνικά παραδείγματα ανακυκλώνουν αδιέξοδα και καταστροφές, αλλά το νέο δεν έχει ακόμη αναδυθεί. Το πολιτικό προσεγγίζεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο, μέσα από μια εκτεταμένη άσκηση ερμηνείας και κριτικής που εντρυφά σε ένα ευρύ φάσμα ετερόκλητων κατασκευών του πολιτικού.
Συνομιλώντας κριτικά με στοχαστές όπως ο Μισέλ Φουκώ και η Χάνα Άρεντ, ο Καρλ Σμιτ και ο Τζον Ρωλς, ο Λακλάο και ο Νέγκρι, η Μουφ και ο Ντελέζ, στόχος του τόμου είναι να καταγράψει και να φωτίσει την ποικιλομορφία και τη σχετική απροσδιοριστία του πολιτικού, να εμπλουτίσει την πολιτική φαντασία εισάγοντας ειδικότερα παραδείγματα σχημάτων πολιτικής σκέψης και δράσης που αποκλίνουν σημαντικά μεταξύ τους, να προτείνει και να στοιχειοθετήσει μια ιδιαίτερη ανασυγκρότηση του πολιτικού, αντλώντας την από τις πιο διαφορετικές εννοιολογήσεις του.