Ποια είναι η σχέση μεταξύ της αρχής της συμπληρωματικότητας και της αποδόμησης; Τι είδους επιρροή άσκησε η σκέψη του Ντεριντά στις σύγχρονες ερμηνείες της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας; Ποια είναι η συνεισφορά του Λακάν στην κατανόηση της διαφορικής τοπολογίας και της Ιριγκαρέ στη μηχανική των ρευστών; Ποιες συνέχειες μπορούν να εντοπιστούν ανάμεσα στην κβαντική μηχανική και τη μεταμοντέρνα επιστημολογία; Τι είδους ανάλυση θα μας επέτρεπε να μετατρέψουμε τη θεωρία καταστροφών σε εργαλείο ριζοσπαστικής πολιτικής δράσης;
Η απάντηση του Σόκαλ στα παραπάνω ερωτήματα είναι καμία. Με ένα άρθρο-παρωδία το οποίο δημοσιεύει το 1996 στο ακαδημαϊκό περιοδικό μεταμοντέρνων πολιτισμικών σπουδών Social Text, ο Σόκαλ σατιρίζει προκλητικά τον μεταμοντέρνο λόγο περί επιστήμης. Η υπόθεση παίρνει διαστάσεις σκανδάλου και μεταξύ άλλων, ο Ντεριντά απαντά δημόσια στον Σόκαλ αποκαλώντας τον "θλιβερό". Ο Σόκαλ επιμένει ξεκάθαρα στη θέση του: "Προσκαλώ όποιον πιστεύει ότι οι νόμοι της φυσικής είναι απλά κοινοτικές συμβάσεις να υπερβεί αυτές τις συμβάσεις από το παράθυρο του διαμερίσματός μου. Μένω στον εικοστό πρώτο όροφο".