Στο βιβλίο αυτό καταγράφεται το χρονικό της «ταραγμένης» και γεμάτης περιπέτειες σχέσης του σχολείου με τον κινηματογράφο στην Ελλάδα στον εικοστό αιώνα.
Είναι μια σχέση που κινήθηκε σε ένα αντιφατικό περιβάλλον, εξαιρετικά ρευστό αλλά και ταραχώδες από κοινωνική και πολιτική άποψη, που περιλάμβανε πολέμους, εμφύλιες συγκρούσεις, δικτατορίες, εξεγέρσεις. Την ίδια περίοδο αναπτύχθηκαν και οι ατέλειωτες συζητήσεις για την οριοθέτηση των διαφόρων κινηματογραφικών ειδών, κατάλληλων ή ακατάλληλων ταινιών για τους νέους, ηλικιακά όρια, διαχωρισμός των ταινιών σε μορφωτικές, σχολικές (εκπαιδευτικές), ψυχαγωγικές, ταινίες τέχνης αλλά της αναγκαιότητας να αντιμετωπιστεί ο κινηματογράφος ως εκπαιδευτικό εργαλείο.
Δυο ημερομηνίες ορίζουν το χρονικό όριο αυτής της έρευνας. Το 1900 ως αρχή (το 1903 έχουμε την πρώτη καταγεγραμμένη προβολή κινηματογραφικών ταινιών σε σχολεία στην Ελλάδα), και το 1996-97 ως τέλος, περίοδος που πραγματοποιείται ένα άλμα και ξεκινά μια άλλη σχέση του σχολείου με τον κινηματογράφο. Είναι η χρονιά που εμφανίζεται δημόσια το Νεανικό Πλάνο με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Με τις ταινίες που για πρώτη φορά φέρνει στην Ελλάδα αλλά και τις πρωτοπόρες εκπαιδευτικές δράσεις του.
Καθώς σχετική βιβλιογραφία δεν υπάρχει, χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου πρωτογενείς πηγές, αρχεία, εφημερίδες και περιοδικά.
 
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Τα χρόνια της αθωότητας που τέλειωσαν νωρίς
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Μια αντιφατική αλλά ενδιαφέρουσα πορεία
ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: Το εποπτικό όργανο που μιλάει αγγλικά
ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ: Φεστιβάλ Ολυμπίας - Νεανικό Πλάνο
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Ντοκουμέντα
Αθηναϊκαί επιστολαί: Ο παιδικός κινηματογράφος
Καταλόγος ταινιών του Διδασκαλείου Πειραιά